poprawka

poprawka
poprawka {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. poprawkawce; lm D. poprawkawek {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'usunięcie usterki, niewielkiego błędu; korekta': {{/stl_7}}{{stl_10}}Drobne poprawki. Poprawki językowe, stylistyczne. Robić w tekście poprawki. Oddać ubranie do poprawki. Wprowadzić poprawki w planach. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uzupełnienie, wprowadzenie uzasadnionej zmiany; modyfikacja': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wnieść poprawkę do uchwały. Przyjąć projekt ustawy bez poprawek. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powtórny egzamin w przypadku niezdania go w pierwszym terminie; powtórne przepytywanie ucznia, studenta, zwykle po wakacjach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mieć poprawkę. Poprawka z matematyki, z biologii. Zaliczyć rok bez poprawek. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zapas, rezerwa brana w celu poprawnego wykonania czegoś; uwzględnienie czynników mogących wpłynąć na wynik całości, na poprawne wykonanie czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zrobić poprawkę na wahania kursu walut. Wziął poprawkę na śliskość jezdni przy hamowaniu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_8}}sport. {{/stl_8}}{{stl_7}}'powtórzenie strzału piłką po jej odbiciu się od słupka, poprzeczki lub bramkarza; dobitka': {{/stl_7}}{{stl_10}}Piłka wylądowała na słupku, poprawka została wybita z bramki (Sport) . {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zasadzanie młodych drzewek w miejscach ubytków leśnych': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poprawki drzewostanu w Karkonoszach. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}7. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'czynność wykonywana po raz drugi, raz za razem, by uzyskać pełny zamierzony efekt': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cios z lewej, poprawka z prawej i facet leży. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • poprawka — ż III, CMs. poprawkawce; lm D. poprawkawek 1. «drobne poprawienie jakiejś rzeczy, usunięcie niewielkiego braku; wprowadzenie uzasadnionej innowacji w jakimś zakresie; modyfikacja, zmiana» Oddać suknię, płaszcz do poprawki. Dokonać drobnych… …   Słownik języka polskiego

  • poprawka — Brać, wziąć poprawkę (na coś) «uwzględniać, uwzględnić (coś), brać, wziąć (coś) pod uwagę, pamiętać (o czymś)»: (...) jechał ostrożnie, biorąc poprawkę na cudze błędy, a jednak nie ustrzegł się wypadku. Polityka 21/1995 …   Słownik frazeologiczny

  • poprawka — Egzamin poprawkowy Eng. A repeat examination …   Słownik Polskiego slangu

  • Deutscher Bauernkrieg — Als Deutscher Bauernkrieg (auch Revolution des gemeinen Mannes) wird die Ausweitung lokaler Bauernaufstände ab 1524 in weiten Teilen des süddeutschen Sprachraumes (Süddeutschland, Thüringen, Österreich und der Schweiz) bezeichnet, wobei die… …   Deutsch Wikipedia

  • brać — byka za rogi zob. byk 1. Brać coś do siebie zob. wziąć 2. Brać (coś) na ambit zob. ambit. Brać coś na rozum zob. rozum 1. Brać coś na siebie zob. wziąć 3. Brać coś na swoje barki, brać sobie kogoś, coś na głowę, na kark, na łeb zob. wziąć 4 …   Słownik frazeologiczny

  • tylny — Tylnymi drzwiami «niezauważalnie, np. w tajemnicy lub podstępem»: Przeciwni byliśmy jednak pomysłowi utworzenia inspekcji drogowej. Przepis został wprowadzony niejako tylnymi drzwiami, jako rządowa poprawka do ustawy (...). KSz 28/03/2002 …   Słownik frazeologiczny

  • wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… …   Słownik frazeologiczny

  • autopoprawka — ż III, CMs. autopoprawkawce; lm D. autopoprawkawek «poprawka wniesiona przez autora, zwłaszcza przez ustawodawcę, do własnego tekstu» Autopoprawka komisji do projektu ustawy. Wnieść, zgłosić autopoprawkę …   Słownik języka polskiego

  • emendacja — ż I, DCMs. emendacjacji; lm D. emendacjacji (emendacjacyj) lit. «poprawka, zmiana tekstu utworu nieżyjącego pisarza, dokonana przez wydawcę na podstawie badań filologicznych» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • korekta — ż IV, CMs. korektakcie; lm D. korektaekt 1. «poprawianie, usuwanie błędów, wad, nieprawidłowości, usterek; poprawa, poprawka; w odniesieniu do instrumentów muzycznych: strojenie» Korekta urbanistyczna. Wyniki badań wymagają korekty. 2.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”